Mianownik liczby pojedynczej rzeczowników męskich. W mianowniku lp. rodzaju męskiego występuje końcówka ‑u w imionach spieszczonych, np. Stasiu, Zbysiu, obocznie Stachu, Zbychu, i w zdrobnieniach miękkotematowych, typu wujciu, dziadziu, gościu w gwarach wielkopolskich i kujawskich, małopolskich (bez Lubelszczyzny), śląskich. W ten sposób dokonuje się zrównanie form mianownika i wołacza lp. (M. = W.) wymienionych rzeczowników.