Tekst nagrała Katarzyna Kalisz (31.12.2008), przepisała Jolanta Janusz, weryfikacja zapisu i opracowanie – Halina Karaś.

Bronisława Zimowska Bronisława Zimowska

Informatorka: Bronisława Zimowska, z domu (z „chołpy”) Bodzony, ur. w 1922 roku w Podegrodziu. Przed wojną ukończyła szkołę powszechną, a po wojnie kurs przedszkolanek w Rabce i kurs reżyserski w Krakowie (przez jakiś czas przebywała również w Warszawie). Od 1937 roku należy do zespołu pieśni i tańca „Podegrodzie”. Była konsultantem zespołów folklorystycznych „Lachy” i „Sądeczoki”. Współpracuje z Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu i Sądeckim Parkiem Etnograficznym. Występowała niejednokrotnie w środkach masowego przekazu, upowszechniając wiedzę o kulturze lachowskiej. Jest autorką wielu scenariuszy do przedstawień ludowych wystawianych pod jej kierunkiem i wybitną znawczynią folkloru Lachów Sądeckich.

Więcej zob. http://www.podegrodzie.pl/pl/4801/0/Tworcy_ludowi.html.

Mama piykała chlyb, a mama była barz przeciwno, ni móg być źdurnioty ton chlyb, ni móg być, ino musioł być piykny z pieca, miałyśmy taki piec na dziewioć chlebów, a chleby były wielkie. No i, a jo ku… jo juz miesić to mi ciozko było, bo na dziewioć chlebów to była mułka żytnio, tako z mły^jna, nie ra… bo my chleba my nie piekały z takie w zarnach, bo to było [?] sie… Na co inne to sie domielało w zarnak takik na na to… na zarnówko. A… no ji jo tak kciałam ton chlyb juz. Jom wolała piyknie, umiałam zwolać, bo sie nojpiyrw tyko zwolało i kładło sie go… A późni sie wsodzało. Tata godo tak: nic sie nie trop dzi^eopa, wygoniamy matko do… niech se idzie do Sonca, a tego jo ta, godo, cosi wykombinujo, zeby co, po cosi sła, to pódzie, a my se upiekomy. I ton chlyb my piekły. No to mama posła do Sonca. Ile miała stropianio, bo zocyno sie robiło dziś na jutro, kwosek ^łostawiało sie z jednego chleba na drugi. Godo, zocyno mama zrobiła wiecór no i rano juz ton chlyb mioł być piecony no to… Idź, godo, bo musi iś, matka niech idzie do do Sónca, my bedomy piekły. No i tak tyz było. I tata mi wzioł tak jo zwolałam piyknie, ładnie juz chlyb wyrós. No i to sie sypało ^łotroby na łopato na te, na to łopato sie kładło chlyb, piyknie sie go ^łomyło w^łodom, tam dziurki sie robiło palcom nawet, abo rogolom, tam sie tego. Tata wziuł mi m^łoje… kozoł mi wziuś za łopato. Tata mi z tyłu, za za plecomi stoł, wziuł mi za m^łoje roce i wsodzoł. I tak se, godo, rób. Roz, dwa, czy. Roz dwa, czy, bo czy chleby były, poźni były drugie czy i czecie czy. Bo to po czy chleby były, bo było dziwioć chlebów. No i tak jem sie naucyła. Poźni sie chlyb przesodzało, bo z przyjścio musiało sie przesadzić do tyłu, bo sie tam nie nie ^łupie^yk na przyjściu to sie… trzeba go było przesadzi^ć. Ale jak sie go przesodzało… No i późni po wysadzoniu tego chleba piyknie sie go ^łomyło w^łodom, ^łon sie śkluł, był piykny, rumiany. Jak mama przysła, to ^łocom nie wierzuła, ze Brónka chlyb upiekła, a jo sie tak ciesyła, ze…