Potasznia to wieś stosunkowo młoda sięgająca XVIII wieku. Wieś powstała po wielkiej zarazie w 1715 roku, kiedy to rozpoczęto na wielką skalę akcję kolonizacyjną w okolicach Wigier. Należała do dóbr kamedułów wigierskich.

Na początku XIX w. Potasznia miała 21 domów ze 127 mieszkańcami (1827), a pod koniec – 33 domy z 289 mieszkańcami.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i krajów słowiańskich, red. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, t. 1-14 z uzupełnieniami, Warszawa 1902.