 | ||||
 | ||||
 |
|  | ||
Wieś Zalipie leży w rozległych starorzeczach Dunajca na terenie północno-zachodniej części Powiśla Dąbrowskiego. Tereny te niegdyś porastała rozległa Puszcza Sandomierska z przewagą drzewostanu dębowego, grabowego i lipowego. Od lipy pochodzi nazwa miejscowości. Jeszcze w XVIII wieku funkcjonowała nazwa Lipie i określała przysiółek osady Podlipie. Obie miejscowości należały wówczas do parafii Gręboszów (w wieku XIII istniała w tej wsi parafia, pierwsza zachowana o niej wzmianka pochodzi z 1326 roku).
| ||||
| ||||
|
| | ||
Jak podają dane historyczne, osada powstała dość późno, (prawdopodobnie ze względu na częste i niespodziewane wylewy Dunajca), mimo że prawym brzegiem rzeki wiódł szlak handlowy od traktu węgierskiego (droga od Wojnicza przez Żabno do Korczyna). Szlakiem tym często podróżował król Władysław Jagiełło i dlatego też ten gościniec tarnowski nazywano często drogą Jagiełły.
Pierwszą kaplicę mszalną zbudowano w Zalipiu przed 1912 rokiem, a w 1925 roku została erygowana we wsi parafia pod wezwaniem Świętego Józefa Oblubieńca NMP.
| ||||
| ||||
|
| | ||
W XVIII wieku przez tereny Powiśla Dąbrowskiego przechodziły wielokrotnie wojska szwedzkie i zniszczyli wiele domostw. W okresie powstania listopadowego przez te ziemie przemycano żywność i broń z Galicji, a w 1863 roku przybywali tutaj uciekinierzy z Królestwa Polskiego po powstaniu listopadowym.
Pod koniec XIX wieku na Powiślu Dąbrowskim rozpowszechniła się tradycja malowania sprzętów domowych. W Zalipiu jednak malowidłami ozdabiano nie tylko narzędzia, ale również całe zagrody, płoty i studnie. Dzięki temu wieś zyskała miano malowanej wsi.