Zmorfologizowane procesy fonetyczne to zjawiska językowe o charakterze fonetycznym (wymawianiowym), których występowanie jest ograniczone do pewnych kategorii (pozycji) morfologicznych. Przykładem może być oboczność ‑ew‑ // ‑ow‑ realizowana m.in. w celowniku lp. jako –‘ewi // ‑owi. Dobór końcówki zależy w tym wypadku od poprzedzającej spółgłoski, jej miękkości lub twardości. Inne przykłady to: zanik spółgłoski r- w przedrostku roz-, np. ozgrzoło = rozgrzało; ‑j w bezokoliczniku zamiast ‑ć – pisej, zrobij = pisać, zrobić (Śląsk), podwajanie spółgłoski n w przymiotnikowych formacjach słowotwórczych na ‑any, np. drewnianny, glinianny, szklanny itd.