Miejscownik liczby pojedynczej rzeczowników męskich. W miejscowniku lp. rzeczowników męskich można obserwować zachwianie dystrybucji końcówek ‑e oraz -u, np. w domu // w domie, w boru // w borze, o synie // o synie, wywołane analogią i tendencją do usuwania form wyjątkowych (podobnie się dzieje w polszczyźnie potocznej). W gwarach mazurzących końcówka ‑e występuje też w rzeczownikach męskich zakończonych na ‑sz, ‑ż (zmazurzonych) ze względu na zrównanie ich z tematami na ‑s, np. w kapelusie, o męzie, o kojsie = w kapeluszu, o mężu, o koszu. W gwarze podhalańskiej oraz spiskiej miejscownik lp. rzeczowników męskich jest równy formie celownika lp., np. przy Jóźkowi, w tym cłowiekowi, ^ło bacowi na skutek upowszechnienia końcówki -owi.