Wyrównania analogiczne we fleksji to zjawisko ujednolicania tematów i końcówek fleksyjnych wywołane wpływem form pokrewnych, ale nieusprawiedliwione rozwojem fonetycznym systemu. Przykładem takiego wyrównania mogą być formy M. lp. węż, dęb pod wpływem następnych przypadków węża, dębu, wężowi, dębowi itp. Por. Wyrównania końcówek w formach fleksyjnych, Wyrównania tematów fleksyjnych.