Informator: Bronisław Rydel

Nagranie: Zenon Sobierajski

Zapis i opracowanie: Justyna Garczyńska

Nagranie archiwalne zostało udostępnione przez kierownika Zakładu Dialektologii Polskiej UAM - Profesora Jerzego Sierociuka.

Bajki to so bajki, ale ma tak ze swojigo powiedania tak, przie... doświadczinia takigo. Tak jak i u nas, co to mówio, że to, że to ni ma, tamoj, nie da sie słyszić nic, żie to tyż. A fakt to jest, żie sie da słiszić i cuś jest. Bo jak Elcia była wej tam w unych Nimców a tygo to, to cuś zapukało w okno i my drekt słiszieli. Ja jeście krziknuł, bo już sie spodziewalim, żie możie Elcia przińdzie i żie mi. Tom słiszieli, żie przi ^łoknie, nu, tak jakbi paćkami i tak jakbi tygo i szied do lipki ke..., do tygo i do dźwirzi i kele dźwirzi zachrobotał. Ja chutko wstał i wiszied to nie było nic. Jak moja matka wej miała umrzyć, to słisział, ja słisział i mój syⁱn słisział, to chodziło do ^łokna i pukało. Zawdy do ^łokna pukało. I pukało i pukało i wkrótce umerła. To z ty doświadcze..., to je, to je, to jest, to jest prawda, i nachodził. Mój, mój brat umer na Otrembie i tam mielim troche cuś takigo, żie on miał mi tam jeszczie cuś dać. Ja nie wiedział o tym, a ^łun umar, a, i, tygo wiec..., tygo i, to, to na wiecziór, na izbie, ze sziafy coś, tak jakbi kot spad. Ej, mówie, kota masz w izbie. Roztworzyłem, a nie było nic, to szie jednak dał słyszić. Jednak, jednak przińdzie. Wej, ten małi z Otrembyⁱ, tyn chłopiec, tyj, tyj, tyj Bronki tamoj, jej, jej siostry umer, tom drekt, nom sie dało obudzić, tom słiszieli jak, śpulka sie taka od, od niciów kulgała, ino wiu, kulululu, kulululu, kulululu. I aż do nas pod łóżko i ucichło. I to jest, i to je doświadczeⁱnie dobre. Jest cuś, abo mnie chto gadał, abo już ni, doświadczynie i żie cuś, poza dom..., poza takim jest.