Leksykon Przymiotnikowe końcówki w formach rzeczowników. Oprac. A. Krawczyk-Wieczorek na podstawie: Dejna 87; Władysława Książek, Bryłowa, Teresa Skubalanka, Wariantywność polskiej fleksji, s. 56.

Odmiana przymiotnikowa rzeczowników to odmiana rzeczowników taka jak przymiotników, czyli polega ona na stosowaniu końcówek fleksyjnych charakterystycznych dla odmiany przymiotników. Poza rzeczownikami należącymi do tej odmiany w języku ogólnym lub do odmiany mieszanej przymiotnikowo-rzeczownikowej (np. woźny, woźnego, woźnemu, ..., budowniczy, budowniczego, budowniczemu, ...., ale: budowniczowie; podchorąży, podchorążego, podchorążemu, ..., ale: podchorążowie) w gwarach obejmuje ona też inne rzeczowniki. Odmianę przymiotnikową mogą mieć rzeczowniki męskie w mianowniku lp. zakończone na ‑a, np. maszynista, maszynistego (Podhale), organisty, organistego. Spotyka się też końcówki przymiotnikowe w odmianie rzeczowników przeniesione tam na skutek analogii, np. końcówka dopełniacza lmn. -ich: do ludzich, takich spodnich, rozszerzona o -ch przez wyrównanie do formy przymiotnikowej dobrych; lub -óch (-ók): synóch / synók na wzór form odmiany przymiotnikowo-zaimkowej tych dobrych. Por. Odmiana rzeczowników.