Celownik liczby mnogiej rzeczowników.  W C. lmn. rzeczowników obok ogólnopolskiej końcówki -om może pojawiać się wariant -óm z o pochylonym (psóm, kotóm), -um (konium), ‑am: psam, dzieciam, oraz końcówka dawnej lpod. ‑oma, np. dał dwoma skopoma ‘dwóm baranom’ (m.in. w gwarach niemodlińskich). Końcówka -am występuje na Lubelszczyźnie, na wschodzie zarówno w rzeczownikach twardo-, jak i miękkotematowych wszystkich rodzajów: psam, świniam, koniam, żołnierzam, podobnie na Suwalszczyźnie: koniam, krowam, rybakam. Notowano ją w rzeczownikach żeńskich miękkotematowych także na Warmii i Mazurach. Występuje także w gwarach północnokresowych, gdzie można ją interpretować jako wariant fonetyczny końcówki -om, tj. powstały pod wpływem akania.