Leksykon Przednia artykulacja jasnego a. Oprac. A. Krawczyk-Wieczorek na podstawie: Dejna 45.

Przednia artykulacja a jasnego w gwarach. Samogłoska jasna a to kontynuant staropolskiego a krótkiego, które prawie na całym obszarze gwarowym jest wymawiane jako a. Artykulacja a jasnego różni się od ogólnopolskiej na północnym krańcu Mazowsza i w części wschodniej Mazur, gdzie a uległo przesunięciu ku przodowi i zwężeniu w a^e; głoska ta miękczy poprzedzające spółgłoski tylnojęzykowe k, g, ch: strzechia^e, matkia^e, kia^enień = strzecha, matka, kamień. Zmiękczenie to zostaje nawet po cofnięciu artykulacji przedniej a, por. giarnek, blachia, kiapusta, drogia.