Leksykon
|
Dyftongiczna wymowa samogłoski á |
|
|
|
Halina Karaś
|
Dyftongiczna wymowa samogłoski á. Dyftongiczna wymowa á pochylonego obejmuje tereny na zachód od lini Racibórz – Lubliniec – Wieluń – Konin – Bydgoszcz – Tuchola (północny Śląsk, zachodnia Wielkopolska, Bory Tucholskie). Dyftong może mieć różne formy: aoł, oł, ouł, np. ptaołk, ptołk, ptoułk; takaoł trołva, takouł troułva, takoł trołva, przy czym niekiedy dochodzi do osłabienia niezgłoskotwórczego elementu, a nawet do jego zaniku. Dyftongizacja ao (á) przed spółgłoską nosową (grupy aoN) występuje jedynie w gwarach Krajny i u Mazurów wieleńskich: chrzoułn, moułm = chrzan, mam. |