Dialekt mazowiecki - Mazowsze dalsze | Dzieje wsi Borucza |
Halina Karaś | |
Borucza to stara wieś, którą wspomina się w tekstach źródłowych w XVI wieku. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich z końca XIX wieku pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1580 roku. Była to wówczas wieś królewska, której wójt i ławnik płacili podatek od 10 zagród z rolą. W czasach opracowywania tomu XV Słownika geograficznego... (druk 1900 r.) Borucza liczyła 134 mieszkańców, 401 morgów dworskich ziemi i 69 włościańskich. Położona była nad rzeczką o tej samej nazwie. Niedaleko wsi znajdowała się osada leśna nosząca także nazwę Borucza. Wieś wchodziła wówczas w skład gminy Międzyleś, powiatu radzymińskiego, a parafia rzymskokatolicka była w Klembowie. W I tomie Słownika ... (1880 r.) znajduje się natomiast informacja, że Borucza należała do gminy Rudzienko powiatu radzymińskiego. Administracyjnie wieś należała do powiatu radzymińskiego do 1952 roku, kiedy to historyczny powiat radzymiński przestał istnieć, a powołano powiat wołomiński (do 1975 roku). W wyniku reorganizacji administracyjnej w latach 1975-1998 znalazła się w województwie siedleckim, a po ostatniej zmianie podziału administracyjnego kraju należy do gminy Strachówka w powiecie wołomińskim, województwie mazowieckim.
Źródła:Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. F. Sulimierskiego, B. Chlebowskiego i W. Walewskiego, t. I, Warszawa 1880, s. 330, t. XV, cz. 1, Warszawa 1900, s. 217. |
« poprzedni artykuł | następny artykuł » |
---|