Tekst nagrała w czerwcu 2007 r. Alina Kępińska (wraz z koleżankami Izabelą Winiarską-Górską i Izabelą Stąpor), transkrypcja, podział i opracowanie tekstu: Alina Kępińska, wstępna transkrypcja części tekstu: Monika Kresa.

Pani Anna Baranowska Pani Anna Baranowska

Opowiada p. Anna Baranowska, ur. 28 XII 1919 r. w Tumie i stale tu mieszkająca, wdowa po kowalu, matka trojga dzieci.

Pani Baranowska zajmowała się domem i wychowaniem dzieci, nie pracowała na roli, bo jej mąż trudnił się kowalstwem. W czasie wojny państwo Baranowscy, choć wysiedleni z własnego domu, pozostali w Tumie.

 

 

 

 

 

 

Jakie potrawy były (na Boże Narodzenie)?

O Jezus kochany, potrawy, normalne, co było, to sie jadło.

Miyⁿsa nie było tak w tygodniu. To jag mama gotowała marchew, tam różne take, zupę z bani, tam z cegoź jesce, o. Bania była gotowano normalnie, pokrojona w kostke. Kartofle były z zsiadłym mlykim. Dobre, i poroślim zdrowe i nik nie chorował, a tero to cholera wszysko chore. Potym były kartofle, siadłe mleko. Dobrze wyglondaliźmy i zdrowe, i wszysko zdrowe. Jajka sie jadło, gotowane, smażone, naleśniki.

Pani, jeden niós w koszyku placek, tam zagryche, a drugi szed z wódkom i z kieliszkim, i, o, z jednygo kieliszka wszyscy pili po kolei.

No.

Nu, kaszanka była tam, jag na zakąske tak, kaszanka, tam leberka, kiełbaska. No a na weselu to było normalnie. Rosół był, schaby były, różne rzeczy.

Tak to sie mówi pasztetowa. To samo jest, tylko że mielone to było.

W środe, w sobote.

Ja w sobote.

No jest, Boruta chcioł kościół przewrócić. To są pazury jego na wieży odciśnięte, moge wom pokazać. Pod podłogą tam przechodził, do Łęczycy, do zamku. Tam przechodził, tam ^łodrobioł cuda. Ludzi wyganioł, bił ich, tam cuda robił.